Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 11.07.2017 tarihli, 2017/220 Esas, 2017/1238 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 41.530 TL olduğu ve kasten öldürme ve kişiyi hürriyetinden yoksul kılma suçlarından 12.06.2010 – 11.06.2013 tarihleri arasında 3 yıl tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 33.817,17 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun"un 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK"nın 298. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE;
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/346 Esas – 2011/162 Karar ve 2013/346 Esas – 2013/299 Karar sayılı ceza dosyaları kapsamında, davacının kişiyi hürriyetinden yoksul kılma ve kasten öldürme suçlarından 12.06.2010 – 11.06.2013 tarihleri arasında 3 yıl tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda kişiyi hürriyetinden yoksul kılma suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetinee, kasten öldürme suçundan beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 25.01.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 200.000 TL maddi, 600.000 TL manevi tazminatın 11.02.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 14.057,35 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın şartlı tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminatın 13.817,17 TL’ye indirilmesi ve faiz başlangıç tarihinin 08.02.2012 olarak değiştirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
CMK’nın 141/1-f maddesi gereğince hükümlülükten fazla olan tutukluluk süresi için tazminat hakkının düzenlenmiş olması karşısında davacının kişiyi hürriyetinden yoksul kılma suçundan almış olduğu 2 yıl 6 ay hapis cezasından fazla olan 6 aylık tutukluluk süresi için maddi ve manevi tazminata hak kazandığı ve bu süre için tazminata hükmedilmesi gerekirken koşullu salıverme süresinden fazla olan tutukluluk süresi için maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi temyiz eden sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi"nin 11.07.2017 tarihli, 2017/220 Esas, 2017/1238 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK.nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi"ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE; 15.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.