4733 sayılı Yasa

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/28958
Karar No: 2016/7340
Karar Tarihi: 23.05.2016

4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28958 Esas 2016/7340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık 4733 sayılı Yasa'ya muhalefet suçundan hüküm giymiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Dairesi hükmün iptal edilmesine ve yeniden değerlendirilmesine karar vermiştir. Ayrıca, ceza maddesinde yapılan değişiklikler incelenerek hüküm verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Hükümlülük cezasına ek olarak, yargıtay tarafından müsadere ve erteleme hükümleri de verilmiştir.
Yasa maddelerine göre; 5237 sayılı TCK'nın 53.maddesi yeniden değerlendirilmeli, sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine ve altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerekmektedir.
Nakil aracının müsaderesi yerine yetersiz bilirkişi raporuna istinaden iadesine karar verilmesi ise yasal yönden yanlış olup, ceza maddelerine göre cezalar hapis ve adli para cezalarından ibaret olduğu için güvenlik tedbiri niteliğindeki nakil vasıtasının müsadere veya iadesi konusunda kazanılmış hak bulunmamaktadır.

7. Ceza Dairesi 2014/28958 E. , 2016/7340 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Mahkumiyet hükmü açısından yapılan incelemede;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Müsadere hükmü açısından yapılan incelemeye gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 05.07.2011 gün ve 2011/119-162 Esas - Karar Sayılı kararında da belirtildiği üzere, aleyhe değiştirme yasağı münhasıran cezalar ile ilgili olup, 5237 sayılı TCK"nun 45. maddesi uyarınca cezalar hapis ve adli para cezalarından ibaret olduğu cihetle, güvenlik tedbiri niteliğindeki dava konusu nakil vasıtasının müsaderesi ya da iadesine ilişkin hususlarda kazanılmış haktan bahsedilemeyeceği gözetilerek;
Kaçak eşyanın naklinde kullanılan sanığa ait aracın ,kaçak eşyanın miktar ve değeri,hacim itibarıyla aracın taşıma kapasitesinin ağırlıklı bölümü oluşturduğu gözetilmeksizin,aracın müsaderesi yerine yetersiz bilirkişi raporuna istinaden iadesine karar verilmesi;
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan nakil aracının iadesine ilişkin hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.