Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27920 Esas 2014/14383 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar hakkındaki hakaret ve sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında, yaralama suçundan hapis cezasının mükerrilere özgü infaz rejmine göre çektirilmesine karar verilmesine karşın, cezanın infazdan sonra “denetimli serbestlik tedbirinin” uygulanmasına karar verilmemesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede ise;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
a) Oluş, dosya içeriğine, sanık ..."nin aşamalarda “...kahvede oturduğum sırada müştekinin küfür ederek, sandalye ile kendisine vurduğu...” şeklindeki savunmasına, savunmayı doğrulayan tanık ..."ün beyanlarına ve sanığın yaralanmasına ilişkin Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlen19.10.2011 tarihli raporuna göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereği haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) TCK’nin 52/4. maddesi uyarınca, hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesinde, taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca kısmen isteme uygun BOZULMASINA, 08.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.