Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/17216 Esas 2015/1210 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda davanın kısmen kabulüyle davacı ... lehine 516,68 TL maddi, 1.000,00 TL manevi, davacı ... lehine 675,71 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Karara karşı sadece davalı ... vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
Temyize konu her bir davacı için hükmedilen maddi-manevi tazminatlara anılan yasanın yürürlüğünden sonra karar verildiğinden, verilen karar miktar itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün davacı yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine 29.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.