Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/19640 Esas 2015/32012 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 20. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/03/2014
NUMARASI : 2013/145-2014/186



Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 15.05.2006 tarihinde davalıya ait tır garajında Konteyner Şoförü olarak çalışmaya başladığını, bu çalışmasının 08.07.2008 tarihine kadar devam ettiğini iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili şirkette 15.05.2006 tarihinde kamyon şoförü olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin haklı nedenle 08.07.2008 tarihinde feshedildiğini, aylık net ücretinin 950 TL olduğunu, tahakkuk etmesi halinde fazla mesai ödendiğini, bunun dışında konteyner sefer primi diye bir ödeme veya başkaca bir ödeme olmadığını, davacının işe iade davası açtığını ve davanın reddedildiğini ve kararın kesinleştiğini, davacının izin alacağı olmadığını, hafta tatili ücretinin ödendiğini, bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yaptırılmadığını savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile yıllık izin, fazla mesai, genel tatil alacağının tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Takdiri delil niteliğindeki tanık anlatımlarına dayalı olarak hesaplanan fazla çalışma ve genel tatil ücretinden takdiri indirim yapılması yerinde ise de, yapılan % 50 oranında takdiri indirim hakkın özünü etkileyecek oranda fazladır. Mahkemece daha makul bir oranda takdiri indirim yapılması gerekir.
3-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun kararda gösterilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının gözetilmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.11.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.