Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26613 Esas 2013/1097 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/26613
Karar No: 2013/1097
Karar Tarihi: 22.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26613 Esas 2013/1097 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmünü incelemiştir. Mağdurun şikayetçi olduğu ve sanıkların cezalandırılmasını istediği beyanının kamu davasına katılma talebi olduğu kabul edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları göz önüne alındığında, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, sanığın işyerinin işçisi olduğunu ve anahtarın kendisinde olduğunu iddia etmesi, müştekinin ise anahtarı taklit ederek hırsızlığı gerçekleştirdiği iddiasının karşısında, suç vasfının belirlenmesi için müştekinin ifadesine başvurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK’nın 143. maddesi uygulanırken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst oran üzerinden artırım yapıldığı, gerekçeli karar başlığında sanığın soy isminin nüfus kaydına aykırı biçimde yazılmasıyla 5271 sayılı CMK\"nın 232/2. maddesine aykırı davranıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 238 ve 237/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 232/2. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/26613 E. , 2013/1097 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 238 ve 237/2 maddesi gereğince mağdurun şikayetçi olduğunu ve sanıkların cezalandırılmasını istediğini beyan etmesinin kamu davasına katılma talebi olduğu kabul edilmekle müşteki ...’in katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ...’un, suç tarihi itibariyle işyerinin işçisi olup anahtarın kendisinde de olduğunu iddia etmesi, müştekinin de sanık ...’un kepengin anahtarını taklit ederek hırsızlığı gerçekleştiğini iddia etmesi karşısında, bu hususun müştekiden sorulup açıklığa kavuşturulmasından sonra suç vasfının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile uygulama yapılırken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst oran üzerinden artırım yapılması,
3- Gerekçeli karar başlığında sanık ...’nın soy isminin nüfus kaydına aykırı biçimde “...” şeklinde yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanık ... ve katılanın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.