MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tazminat

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, 2886 Sayılı Yasa hükümlerine göre, kiraya verilen taşınmazda, kira sözleşmesi sonunda, kiralananın teslim edilmemesi nedeni ile ecrimisil ve sözleşme gereğince cezai şart tazminatı istemine ilişkindir. Mahkemece cezai şart tazminatının kabulüne, ecrimisil istemine ilişkin olarak ise sözleşmede geç teslim nedeni ile ayrıca ecrimisil öngörülmediğinden bahisle ecrimisil isteminin B.K."nun 159/1. maddesine gereğince reddine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir
1-Davacı vekilinin ecrimisil isteminin reddine yönelik temyiz itirazlarının değerlendirilmesinde; 2886 Sayılı Yasanın 75/1. maddesine göre “Devletin özel mülkiyetinde veya hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmaz malları ve Vakıflar Genel Müdürlüğü ile idare ve temsil ettiği mazbut vakıflara ait taşınmaz malların, gerçek ve tüzel kişilerce işgali üzerine... ecrimisil istenir. Ecrimisil talep edilebilmesi için, Hazinenin işgalden dolayı bir zarara uğramış olması gerekmez ve fuzuli şagilin kusuru aranmaz.” 2886 Sayılı Yasanın 75/3. maddesinde ise “Kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren, işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm varsa ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır.” hükmüne yer verilmiştir. Taraflar arasında imzalanan kira sözleşmesinin 18. maddesinde, kiralanın sözleşme sonunda geç teslimi halinde, cari yıl kira bedelinin hergün için %1 oranında ceza alınacağı öngörülmüş, ancak ecrimisile yönelik bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Öngörülen cezanın kullanma bedeli (Ecrimisil) olduğu da kararlaştırılmamıştır. Bu durumda cezai şart tazminatı yanında, taşınmazın geç teslimi nedeni ile 2886 Sayılı Yasanın 75. maddesine hükümüne göre ecrimisil bedeline de hükmedilmesi gerekirken, yasal dayanağı olmadığından bahisle reddine karar verilmesi doğru değildir.
2- Davalının temyiz itirazlarına gelince; dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- 2886 Sayılı Yasa hükümlerince kiraya verilen taşınmazla ilgili düzenlenen davacı Vakıflar Genel Müdürlüğü ile davalı arasındaki kira sözleşmesinin eki sayılan şartnamenin 18. maddesinde “2886 Sayılı Yasanın 75. maddesine göre kira sonunda....kiracı kiralananı rızaen tahliye etmemesi halinde 2886 Sayılı Yasanın 75. maddesine göre tahliye edilir. Kira
süresinin sona ermesi veya sözleşmenin feshi halinde taşınmaz idareye teslim edilmez ise hergün için cari yıl kira bedelinin %1 oranında ceza alınır.” hükmüne yer verilmiştir. İlgili hüküm B.K"nun 158 vd. maddelerinde düzenlenen cezai şart niteliğindedir.
Ticari işlemler dışında, B.K. 161/son maddesi hakime fahiş gördüğü cezai şartı indirme yükümlülüğünü vermiştir. Dava konusu olayda ise cezai şartın fahiş olup olmadığı, dolayısıyla indirilmesi gerekip gerekmediği mahkemece tartışılmamıştır. B.K. 161/son maddesi gereğince cezai şartın aşırı olup olmadığı tartışılarak sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken anılan hususun gözardı edilerek hüküm verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve ( 3) no"lu bentlerde yazılı nedenlerle davacı ve davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 21.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi