Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/13866 Esas 2015/1196 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, olay tarihinde sürücü belgesiz davalının sevk ve idaresindeki araç ile yaya olan davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğunu, kazanın davalının kusurundan kaynaklandığını, davacının 4 ay maaş alamadığını, ayak kırığı sebebiyle alçı, fizik tedavi, yol ücreti, bakıcı gibi masraf etmek zorunda kaldığını, toplam maddi zararının 7.130-TL olduğunu belirterek 7.130,00TL maddi tazminat ile 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulü ile 970,26-TL maddi tazminat ile 2.500,00TL manevi tazminatın 13/12/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının temyize getirilen miktara yönelik hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinini diğer temyiz itirazlarının reddi ile verilen hükmün ONANMASINA,aşağıda dökümü yazılı 177,75 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 29.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.