MAHKEMESİ : İSTANBUL 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/02/2014
NUMARASI : 2011/483-2014/32

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ayrımcılık tazminatı, manevi tazminat ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti, ücret fark alacağı, ödenmeyen prim alacağı, bireysel emeklilik prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve bildirimsiz bir şekilde işveren tarafından feshedildiği iddiasıyla kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili, ayırımcılık tazminatı, manevi tazminat, fark ücret, ödenmeyen prim, bireysel emeklilik primi alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının ihbar olunan şirketin işçisi olduğundan husumet itirazında bulanarak, herhangibir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacı tarafından açılan ve kabulle sonuçlanan işe iade dosyasındaki onama kararının davacıya tebliğ edilmesi üzerine davacının 17.06.2013 tarihli ihtarla süresi içerisinde işe başlamak için müracaatta bulunduğu, işverene başvurması ile 07.04.2011 tarihli fesih işleminin ortadan kaktığı ve iş ilişkisinin devam ettiği, dava tarihinde ortada fesih işlemi bulunmadığından feshe bağlı alacaklara davacının hak kazanamadığı ve ispatlanamadığı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili, ayrımcılık tazminatı ve manevi tazminat taleplerinin reddine, fark ücret, prim ve bireysel emeklilik primi taleplerinin kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf avukatları temyiz etmiştir.


E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalı avukatının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bireysel emeklilik primi alacağının ücret olarak değerlendirilemeyeceği gözetilmeden yasal faiz yerine en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olup , bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç: Hüküm fıkrasının bireysel emeklilik primine ilişkin “3-” numaralı bendinde yer alan “en yüksek banka mevduat faizi” sözcüklerinin silinerek yerine “yasal faiz” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 11.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.