Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5787 Esas 2022/3781 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak:
5271 sayılı CMK'nın 324. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince, her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama gideri ile ortak yargılama giderinden payına düşen miktarın toplamından sorumlu tutulması gerekirken, yargılama giderlerinin eşit oranda alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün yargılama giderine ilişkin "D" bölümünün çıkarılarak yerine "Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında Temmuz 2012 tarihli eylemine yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ve Haziran 2012 ile 28.12.2012 tarihli eylemlerine yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
a) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve
maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlendiği ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nın 106/1-1.cümle maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olduğu anlaşılmakla, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
b) Sanık müdafinin UYAP üzerinden gönderdiği 20.05.2014 tarihli mazeret dilekçesi ile mesleki mazeretinden ve talimat duruşma tarihinin ileri bir tarih olmasından dolayı duruşmaya katılamayacağını, bu nedenle duruşmanın başka bir güne ertelenmesini talep ettiği, bu dilekçenin dosya içerisine de konulduğu halde, mahkemece sanık müdafinin mazeret dilekçesi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
c) 5271 sayılı CMK'nın 324. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince, her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama gideri ile ortak yargılama giderinden payına düşen miktarın toplamından sorumlu tutulması gerekirken, yargılama giderlerinin eşit oranda alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.