12. Ceza Dairesi Esas No: 2013/25586 Karar No: 2014/1489 Karar Tarihi: 24.01.2014
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25586 Esas 2014/1489 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir taksirle yaralama davasında sanığın mahkumiyetine hükmedilmiştir. Ancak, sanığın binanın inşaatının yetkilisi olduğu ve binanın tamamlanarak teslim edilmesiyle ilgili belge araştırılmadan hüküm kurulmuştur. Ayrıca, hüküm sırasında sanığın cezasının belirlenmesinde yasal dayanak olan kanun maddeleri gösterilmemiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nın 52/2. maddesi, CMK'nın 232/6. maddesi, TCK'nın 52/3. maddesi.
12. Ceza Dairesi 2013/25586 E. , 2014/1489 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname no : 12 - 2013/321021 Mahkemesi : Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi Tarihi : 22/09/2010 Numarası : 2010/199 - 2010/633 Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,ancak; Katılanların 17.09.2009 tarihinde kiralık daire bakmak amacıyla gittikleri Ö. apartmanında, bindikleri asansörün binada şantiye elektriği kullanılması nedeniyle düşmesi sonucu yaralanmaları şeklinde meydana gelen olayda, sanığın, sözkonusu binanın inşaatının yetkilisi olduğu E. İnş. Turz. San. Tic. A.Ş. tarafından tamamlanarak 2007 yılında teslim edildiği yönündeki beyanları dikkate alındığında, sanığın yetkilisi olduğu ve binanın yapımını üstlenen şirket tarafından, binanın inşaatının tamamlanarak resmen teslim edildiğine ilişkin belge bulunup bulunmadığı araştırılarak sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında yasal dayanak olan 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK."nın 232/6. maddesine ve esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle 5237 sayılı TCK."nın 52/3. maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.