Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7532 Esas 2019/4056 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık ..."ın temyiz itirazının sanık sıfatıyla kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu katılan sıfatıyla temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanık ...’e 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2)Sanık ...’in kastının yoğunluğuna, katılan ...’da oluşan yaraların birden fazla olması ve yerleri nedeniyle meydana gelen zararın ağırlığına göre, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesine göre temel ceza belirlenirken, TCK"nin 3. maddesi de nazara alınarak orantılı ve sonuç cezaya etki edecek düzeyde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Görgü tanığı bulunmayan kavgada ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığının tespit edilememesi ve her ikisinin de yaralanmış olması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
4)Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Erdek Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/67 Esas - 2012/87 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı
Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre
esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı tespit edilerek sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanık ...’in kazanılmış hakları saklı kalmak kaydı ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.