8. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2565 Karar No: 2020/17163
Yalan tanıklık - iftira - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2565 Esas 2020/17163 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2019/2565 E. , 2020/17163 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Yalan tanıklık, iftira, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜMLER : Beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanıklar müdafinin temyizinin sanıklar hakkında verilen beraat kararlarının gerekçesine yönelik olduğu görülmekle yapılan incelemede; Sanık ..."in olay günü polise şikayetçi olması üzerine katılan ..."in gözaltına alındığı ve bilahare tutuklandığı, yapılan soruşturma sonucunda atılı suçları işlemediğinin anlaşılması karşısında suçları sübut bulduğu halde mahkumiyet yerine beraat kararı verilmiş ise de; karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan sanıklar müdafiinin mahkemenin beraat kararlarına ilişkin gerekçesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna, hükmün düzeltilerek onanması gerektiğine dair yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün sebepleri yönünden değişik gerekçe muhalefeti ile ancak netice karar yönünden oybirliğiyle ONANMASINA, 19.10.2020 tarihinde karar verildi.
(KD)
DEĞİŞİK GEREKÇE
Sanıklar hakkında iftira, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yalan tanıklık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda her iki sanığın üzerlerine atılı suçları işlediklerine dair yeterli delil elde edilemediğinden CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine karar verilmiştir. Sanıklar müdafii, sanıkların suçu işlemedikleri sabit olduğundan CMK.nın 223/2-b maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği düşüncesiyle hükümleri gerekçe yönünden temyiz etmiştir. Mahkemenin gerekçeli kararı incelendiğinde delillerin değerlendirilmesi sonucunda sanıkların atılı suçları kesin olarak işledikleri ortaya konulmamış olması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği beraatlerine karar verildiği anlaşılmaktadır. Verilen hükmün niteliğine ve temyiz edenin sıfatı ve gerekçesine göre temyiz mahkemesinin dosyada sübut denetimi yaparak ve bu denetimin sonucunu kararda göstererek karar vermek yetkisi yoktur. Zira beraat kararı netice itibariyle kesinleşmiş sadece gerekçe yönünden denetime açıktır. Sanığın beraat kararıyla ulaştığı tüm hukuki sonuçları bertaraf ederek ve beraat kararının en önemli sonucu olan masumiyet karinesini ortadan kaldıracak şekilde suçluluğunun tespiti mümkün değildir. Kaldı ki mahkeme delilleri tartışmış, kendi vicdani kanaatine göre delilleri mahkumiyet için yeterli görmemiştir. Bu nedenlerle hükümlerin eleştirisiz şekilde onanması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun eleştirisine iştirak edilmemiştir. 19.10.2020