Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/1522 Esas 2013/11373 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/1522
Karar No: 2013/11373

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/1522 Esas 2013/11373 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi         2013/1522 E.  ,  2013/11373 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ANKARA 9. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    TARİHİ : 18/09/2012
    NUMARASI : 2009/374-2012/283

    Yanlar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davacı Mahinur Hazinedaroğlu"nun davasının reddine, davacı H.B."ın davasının kabulü ile dava konusu 6555 ada 4 parselde kain (8) numaralı bağımsız  bölümün tapusunun iptali ile davacı M. H. dışında kalan E. Ş. mirasçıları adına tesciline ilişkin olarak verilen karar davalı M. E. vekili ve davalı T.B. tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi  raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;                                           
    Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescili isteğine ilişkin olup, Mahkemece, davacı M. H."nun davasının reddine, davacı H. B."ın davasının kabulü ile dava konusu  6555 ada, 4 parselde kain (8) numaralı bağımsız bölümün tapusunun iptali ile davacı M.H. dışında kalan E. Ş. mirasçıları adına tesciline karar verilmiştir.
    Toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre, Mahkemece, miras bırakan E. Ş."in çekişmeli 4 parsel sayılı taşınmazın 8 nolu bağımsız bölümdeki payını  satış göstermek suretiyle  davalıların murisi anne-baba bir kardeşi Ş."ye  yaptığı temlikin,  1.4.1974 tarih 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, diğer mirasçıları olan anne ayrı baba bir davacı kardeşlerinden mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu belirlenerek, yazılı şekilde  davanın kabulüne karar verilmiş olması kural olarak doğrudur. Davalılar T. ve M."nin öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
    Ancak, 31.1.1995 tarihli resmi akitle,  çekişme konusu  4 parsel sayılı  taşınmazdaki 46/440 arsa paylı 8 nolu bağımsız bölümdeki 13524/193600 arsa payın miras bırakan E. tarafından, 6716/193600 arsa payının ise davacı M. tarafından davalıların murisi Ş."ye  satış suretiyle temlik edildiği kayden sabittir.
    Bu durumda, çekişme konusu 4 parsel sayılı taşınmazdaki 8 nolu bağımsız bölümde, muris E."nin temlik ettiği 13524/193600 arsa payı üzerinden  kabul kararı verilmesi gerekirken, davacı M. tarafından temlik edilen arsa payınında kabul kapsamına alınması suretiyle yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru  olmadığı gibi; keşfen belirlenen ve yargılama sırasında harcı tamamlanan dava değeri üzerinden, çekişmeli 8 nolu bağımsız bölümde miras bırakan E. tarafından davalılar murisi Ş."ye temlik edilen 13524/193600 arsa payından   davacı H. Ö. ve dahili davalı A. S."in miras payına karışılık gelen değer esas alınmak suretiyle,  harç ve vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, 8 nolu bağımsız bölümün tamamının değeri üzerinden fazla harç ve vekalet ücretine hükmedilmiş olmasıda doğru değildir.
    Davalılar T.ve M. bu yöne ilişkin  temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlere hasren (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  10.07.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.

     

     

     

     

     

     

     

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.