Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26123 Esas 2013/1079 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/26123
Karar No: 2013/1079
Karar Tarihi: 22.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26123 Esas 2013/1079 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçu sebebiyle verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, hükmün açıklandığı oturumda savunma hakkının kısıtlanması ve hırsızlık eyleminin kanunda belirtilen şekilde gerçekleşmemesi nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 216. maddesi (savunma hakkının kısıtlanması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d maddesi (hırsızlık suçu)
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1, 522 (normal) maddeleri (muhtemel şeyleri kırmak suretiyle hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 53 maddeleri (hırsızlık suçu)
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 9/3. maddesi (lehe olan kanunun belirlenmesi zorunluluğu)
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1. maddesi (para cezası uygulaması)

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/26123 E. , 2013/1079 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5271 sayılı CMK"nın 216. maddesine aykırı olarak, hükmün açıklandığı oturumda hazır bulunan sanık müdafiine son sözün verilmemesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- Müştekinin evinin giriş kapısının kilit göbeğinin sert bir cisimle zorlanarak kırılıp açılarak içeriden hırsızlık yapıldığının anlaşılması karşısında; hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesinde belirtildiği şekilde kapı kilidinin taklit anahtar veya diğer bir aletle kilit açmak suretiyle gerçekleştirilmediği, sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan muhkem şeyleri kırmak suretiyle hırsızlık suçunu düzenleyen 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522 (normal) maddelerine ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 53 maddelerine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu, mağdurun şikayetçi olmaması nedeniyle aynı Yasanın 116/1 maddesine uyan gündüzleyin konut dokunulmazlığını bozma ve 151/1 maddesine uyan mala zarar verme suçunun lehe yasanın belirlenmesi sırasında dikkate alınamayacağı değerlendirilip sonucuna göre, 5252 sayılı yasanın 9/3. maddesi gereğince lehe olan Yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
3- Kabule göre de;
Tekerrür hükmünün uygulanmasında öncelikle özel tekerrüre ilişkin hükümlülüklerin esas alınmasının gerekmesi; Diyarbakır 1 Sulh Ceza Mahkemesinin 1999/321-320 sayılı ilamının getirtilmeden ve bu nitelikte olup olmadığı değerlendirilmeden, Diyarbakır 3 Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/385-604 sayılı ilamı ile hükmolunan 1 yıl hapis ve 136.890.000 TL ağır para cezasından, para cezasının suç tarihinden sonra yerine getirilmiş olması nedeniyle, 765 sayılı TCK"nın 81/1. maddesi uygulamasına esas olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.