MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında mahkemenin 07.07.2011 tarihli ve 2010/772 E., 2011/368 K. sayılı kararı ile suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 14.07.2011 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 09.03.2012 tarihinde işlediği suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu nedeniyle bildirim yapılan İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/800 E., 2013/412 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 165/1. maddesinde yazılı suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası suçun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış ise de; sanığın güncel adli sicil kaydına bakıldığında 5 yıllık denetim süresi içerisinde 24.10.2013 tarihinde işlediği 5809 sayılı kanunun 63/10-1 maddesinde düzenlenen suç kapsamında Gaziantep 7. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararına ilişkin 2015/501 E., 2017/291 K. sayılı ilamının 25.04.2017 tarihinde kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşme tarihi olan 14.07.2011 tarihi ile denetim süresi içinde 24.10.2013 tarihinde işlenen kasıtlı suça ilişkin suç tarihi arasındaki sürede dava zamanaşımının durduğu kabul edilerek, zamanaşımı süresinin durduğu süre de dahil edildiğinde TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık dava zamanaşımının dolmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 02.11.2010 tarihli bozma ilamından önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 14.06.2007 tarihli kararda sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan 5237 sayılı TCK"nın 165/1. maddesi uyarınca hükmolunan hapisten çevrili 3.600 TL adli para cezasının 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanık lehine infaz bakımından kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeyerek, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan TCK"nın 165/1. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.