MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılardan Yapı Kredi Bankası A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı bankaya ait kredi kartından davacının bilgisi dışında 3.500,40 TL’lik harcama yapıldığını, kart bilgilerinin davacının bilgisi olmadan kullanılmasında hiç bir güvenlik önlemi almayan bankanın ve bu işlemleri yaptırarak kontör satışı yapan diğer davalı şirketin olayda ağır kusurlu olduklarını, günde 15 kez kontör alımının hayatın olağan akışına aykırı bir harcama şekli olmasına rağmen her iki davalının hiç bir tedbir almadığını öne sürerek, yapılan 3.500,40 TL’nin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Yapı Kredi Bankası A.Ş. vekili, davacının itiraz ettiği harcamaların, kendisine ait doğru kart bilgileri, şifre ve parolanın girilerek yapıldığının tespit edildiğini, davalı bankanın olayda bir kusuru bulunmadığını, üç boyutlu güvenlik sisteminin kullanıldığını, olayda güvenlik bilgilerini özenle muhafaza etmeyen davacının kusurlu olduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Davalı Logic Bilişim Sist....Şti. vekili, internet yoluyla yapılan kontör satışında 3D secure denilen güvenlik sisteminin kullanıldığını, bununla birlikte; söz konusu işlemlerde sadece davalı şirketin aracı konumunda olduğunu, güvenliğin banka tarafından sağlandığını, olayda davacının kendisinin kusurlu olduğunu belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davaya konu işlemlerin yapıldığı davalı üye iş yerlerinin bu tür işlemlerde gerekli dikkat ve özeni göstermemesi nedeniyle sorumlu olduğu, davalı bankanın her işlem için ayrı şifre yerine statik şifre uygulamasının bir güvenlik zafiyeti olduğu, işlemlerde uluslararası kredi kartı kurallarına, üye iş yeri sözleşmelerine, mevzuata ve 5464 sayılı Yasaya aykırı olarak peş peşe ve aynı zaman diliminde bölüntü yapılmış olması, işlemlerin yapılış şekli ve saatlerinin hayatın olağan akışına uygun düşmemesi ve bankanın objektif özen borcu gibi olgular gözününde bulundurulduğunda, davalıların ise %80 nispetinde müterafık kusurlu oldukları davacının ise şifresini muhafaza konusunda yeterli özeni göstermediği için %20 kusurlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne ve 2.800,32 TL" nin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalılardan Yapı Kredi Bankası AŞ vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece daha önce verilen hüküm Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’ nin 2012/23879 E. 2013/5450 K. sayılı kararı ile bozulmuş olup, bozma kararına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sırasında davacı vekili 17.06.2015 tarihinde ıslah talebinde bulunmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 177. maddesinin 1’inci fıkrasına göre, “Islah, tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir.” hükmünü içermektedir. Diğer yandan 06.05.2016 tarih 2015/1 esas 2016/1 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca bozmadan sonra ıslah yapılamayacağından yazılı şekilde bozmadan sonra yapılan ıslah talebi dikkate alınarak karar verilmesi doğru olmamış, mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde davalı Yapı ve Kredi Bankası A.Ş."ye iadesine, 15/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.