Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8339 Esas 2019/2065 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8339
Karar No: 2019/2065
Karar Tarihi: 14.02.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8339 Esas 2019/2065 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların tefecilik yapmadıkları yönündeki kararın eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle verildiği belirtilerek hükümlerin bozulması kararı verilmiştir. Tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla ödünç para vermekle oluştuğu ve bu eylemin birden fazla kişiye yapılsa dahi suçun unsuru olarak aranmadığı vurgulanmıştır. Ayrıca, tefecilik suçu kapsamında bulunacak ödünç para verme eyleminin kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayıp kazanç elde etme amaçlı olmasının yeterli olduğu ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, vergi mükellefi olunduğu takdirde suç tarihini kapsayan dönem için vergi inceleme raporu düzenletilmesi ve alacaklı oldukları icra takip dosyalarının tespit edilmesi gerektiği belirtilerek TCK'nın 241. maddesi, CMK'nın 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi kararda yer almaktadır.

5. Ceza Dairesi 2016/8339 E. , 2019/2065 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması nazara alındığında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanıkların tefecilik yapıp yapmadıklarının kolluk marifetiyle araştırılmasından, vergi mükellefi olduklarının tespiti halinde haklarında suç tarihini kapsayan dönem için vergi inceleme raporu düzenlettirilmesinden ve alacaklı oldukları diğer icra takip dosyaları bulunup bulunmadığının tespitiyle mevcutsa takip borçlularının faiz karşılığında sanıklardan ödünç para alıp almadıkları hususunda tanık sıfatıyla dinlenilmelerinden sonra tüm kanıtların birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Kendilerini aynı vekille temsil ettiren ve beraatlerine karar verilen sanıklar lehine tek bir vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin dikkate alınmaması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 14/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.