Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5817 Esas 2022/3797 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-) Sanık hakkında 08.10.2014 tarihli hakaret ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçları ile 27.10.2014 tarihli silahla tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarında kurulan hükümler yönünden Tebliğname ile zincirlere suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle bozma talep edilmiş ise de sanığın eylemleri arasında zaman aralığı olduğu gibi her olaydan sonra katılanın şikayetinden sonra savunması alınan ve suçunu ikrar edip devamında farklı tarihler de katılana karşı hakaret ve tehdit eylemlerine devam etmesi karşısında sanığın kastının yenilendiği, hukuki ve fiili kesintinin kabulü gerektiği anlaşılmakla Tebliğnamedeki (1) no'lu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Tanık ...'in beyanının alınması sırasında sanık ile arasında kayın hısımlığı bulunması sebebiyle CMK.nın 45/3-c maddesi gereği tanıklıktan ve yeminden çekinme hakkının hatırlatılması gerektiğinin gözetilmemesi telafisi mümkün olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabule göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi sırasında uygulama maddesinin belirtilmemesi suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde tekerrür uygulanmasına karar verilen bölümlere "verilen cezanın" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK'nın 58. maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Bursa Kriminal Polis Laboratuvarı Uzmanlık Raporu'na göre, suça konu tabancanın esasında 9 mm. çapında ses ve gaz fişeklerini ve özel nitelikte de yapılmış fişekleri atabildiği gaz ayırıcı parçasının daire şeklinde delikli bir yapıda bulunduğu ancak bu haliyle özel şekil ve nitelikteki fişeklerin ucunda bulunan katı cisimlerin geçebileceği kadar boşluk olduğu, deneme ve mukayese atışlarında özel nitelikte yapılmış ateşli silah fişeklerini patlattığı ve her ne kadar teknik özelliklerinde değişiklik yapıldığı sonucuna varılmışsa da sanığın tabancanın kuru sıkı olduğunu savunması, ve özel yapım fişek ele geçirilememiş olması karşısında sanığın, ele geçen tabancanın vasfını bilerek taşıdığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı halde, atılı suçtan beraatine ve bizatihi suç teşkil eden tabancanın müsaderesine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereği BOZULMASINA,
3-) Sanık hakkında 07.11.2014 tarihli hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
a-) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fikraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenienmiş ve sanığa isnat edilen TCK.nın 106/1. 1. cümle maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b-) Dairemizin 2020/2463 Esas sayılı dosyasında 01.10.2020 tarihli kararla, somut norm denetimi yoluyla iptal istemli başvuru üzerine Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin "01.01.2020 tarihi itibariyle... hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda .... basit yargılama usulü uygulanmaz" bölümündeki "hükme bağlanmış" ibaresinin Anayasanın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 38. maddesinde suçun kanuniliği ve cezanın kanuniliği güvence altına alınmıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 7/1. maddesinde de aynı güvencelere yer verilerek "lehe kanunun uygulanması ilkesi" benimsenmiştir.
Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün "hükme bağlanmış dosyalarda" uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı CMK.nın geçici 5. maddesinin (d) bendindeki "hükme bağlanmış" ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren CMK.nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.