Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/7129 Esas 2014/1340 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2011/333686
Mahkemesi : Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/05/2011
Numarası : 2010/249 - 2011/94
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık B.. A.. müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık B.. A.. müdafinin beraat etmesi gerektiğine, kusuru olmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin tüm, katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanık B.. A.."ın asli kusurlu olduğu, sanık M.. K.. ise her ne kadar tali kusurlu olsa da, olay sonucu 1 kişinin ölümü, şikayetçi olan 2 kişinin nitelikli, 3 kişinin basit şekilde yaralandığı gözetilerek, sanıklar hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi,
Kabule göre de,
1- Hükmedilen hapis cezaları ertlenen sanıklar hakkında denetim süre belirlenirken uygulama maddesi gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanıkların kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına ikinci suçtan dolayı hüküm veren mahkeme tarafından karar verilebileceği gözetilmeden, infazı kısıtlar biçimde; "denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi halinde, ertelenen cezanın takdiren tamamen infaz kurumunda çektirilmesine" karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 23/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.