Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/381 Esas 2020/1891 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/381
Karar No: 2020/1891
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/381 Esas 2020/1891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz edilen kararda, sanığın daha önce benzer suçlardan sabıkası olduğu ve bu nedenle cezasının hapis cezası olarak verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkeme, TCK'nin 50/2. maddesine aykırı olarak hapis cezasını adli para cezasına çevirmiştir. Bu nedenle, tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanı ortadan kalkmıştır. Mahkeme kararı, temyiz sebepleri reddedilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)
- 58/3. madde (Tekerrür)
- 86/2. madde (Seçenekli cezalar)
- 106/1-2. cümle (Sair tehdit suçu)
- 50/2. madde (Hapisten para cezasına çevirme)

3. Ceza Dairesi 2020/381 E. , 2020/1891 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle sanığın 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçenek cezalardan hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerekirken, TCK’nin 58/3. maddesinden bahsedilmeksizin, sanığın takdiren seçimlik cezalardan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildikten sonra TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve sonuç ceza adli para cezası olduğundan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."e karşı tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34 ve 35 inci maddeleriyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 253 ve 254 üncü maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı cihetle, sanığın mağdurlara karşı işlediği 5237 sayılı TCK’nin 106/1-2. cümle kapsamındaki sair tehdit suçunun kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunduğu; soruşturma aşamasında sanık ve mağdurlara usulüne uygun uzlaşma önerisinde bulunulduğu ancak sanık ve mağdurların uzlaşmayı kabul etmedikleri anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
b)Tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle sanığın 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçenek cezalardan hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerekirken, TCK’nin 58/3. maddesinden bahsedilmeksizin, sanığın takdiren seçimlik cezalardan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildikten sonra TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve sonuç ceza adli para cezası olduğundan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.