Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/1689 Esas 2016/3798 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/06/2014
NUMARASI : 2012/127-2014/248
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş, karar ve ek kararın temyizine yönelik temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkili aleyhinde 32.376,19 TL kaçak elektrik tüketiminden dolayı tahakkuk yapıldığını,müvekkili hakkında haksız olarak ... dosyası ile takip yapıldığını belirterek müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine ve davalının %40 tazminatla cezalandırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, ... sayılı dosyasında davacının davalıya 323,78-TL borçlu olduğu, 32.052,41-TL borçlu olmadığının tespitine, icra inkar tazminatı talebinin reddine, karar verilmiştir.
Somut olayda, hüküm, davalı vekili tarafından tarafından 09.10.2014 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir.
Mahkemece, 13.10.2014 tarihli ek karar ile; gerekçeli kararın davalı vekiline 20.08.2014 tarihinde tebliğ edildiği,davalı vekilinin kararı süresinde temyiz etmediği belirtilerek davalı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiş, bu ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tebligat Kanununun 17. maddesi ile Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 26. maddesine göre, belli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. Bu şekilde yapılan tebligatın geçerli olabilmesi için muhatabın o yerde bulunmadığının tebliğ evrakına yazılması gerekir.
Somut olayda; ilam tebliği için davalı vekiline çıkartılan tebligat,20.08.2014 tarihinde avukatın daimi çalışanına tebliğ edilmiştir. Söz konusu tebligatta, muhatap vekilin o yerde bulunmadığına dair bir kayıt yer almamakta olup yapılan tebligat usulsüzdür.Bu nedenle Mahkemenin 13.10.2014 tarih ve 2012/127 Esas 2014/248 Karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararının kaldırılmasına karar verilerek, işin esasının incelenmesine geçildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 702.30 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 14.03.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.