Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10675 Esas 2019/4038 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10675
Karar No: 2019/4038
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10675 Esas 2019/4038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen bir hükümle ilgilidir. Sanık, bir kişiyi yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanık müdafii, adli para cezalarının kesin nitelikte olduğunu ve temyiz istemlerinin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme bu savunmayı kabul etmiş ve sanığın temyiz isteminin reddine karar vermiştir.
Ancak başka bir olayda, sanıklar arasındaki bir kavgada kimin ilk haksız hareketi yaptığı belirsiz olduğu için, mahkeme haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğini göz ardı etmiştir. Bu nedenle, bu kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/10675 E. , 2019/4038 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ... ... karşı kasten yaralama suçundan, sanık ..."nın katılan ... ... karşı hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlara karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında katılan ... ve..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu gözetilerek, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas- 2002/367 sayılı Kararı gereğince şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.