Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18458 Esas 2014/1290 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18458
Karar No: 2014/1290
Karar Tarihi: 23.01.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18458 Esas 2014/1290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Küçükçekmece 4. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin bir hükmü inceledi. Temyiz başvurusu üzerine yapılan incelemede, mağdurun katılma hakkı hatırlatılmamış olsa da, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve temyiz hakkını kullanarak katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin davaya katılmasına karar verildi. Ancak yapılan incelemede sanığa yüklenecek kusur bulunmadığına karar verilerek beraat hükmü verildi. Mahkeme kararında, taksirli suçlar açısından ceza belirlerken TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılmamasının kanuna aykırı olduğu vurgulandı. Bu nedenle hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5271 sayılı CMK'nın 260. maddesi, suçtan zarar gören sıfatıyla katılma hakkının bulunduğunu belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi, katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin davaya katılmasına karar verilmesini öng

12. Ceza Dairesi 2013/18458 E. , 2014/1290 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/116582
Mahkemesi : Küçükçekmece 4. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/02/2013
Numarası : 2010/3171 - 2013/108
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi olduğunu beyan etmesine rağmen katılma hakkı kendisine hatırlatılmayan şikayetçinin, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü vekili aracılığıyla temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Oluş ve kabule göre, sanığın ışıklandırma bulunmayan Basın Ekspres Yan yolunda gece 00:30 sularında Basın Ekspres yan yolunu, TEM bağlantı yolundan ayıran yolun sağındaki istinat duvarının bulunduğu bölümden yola girip yolun karşısında geçmek isteyen mağdura sevk ve idaresindeki aracın ön sağ kısmı çarpması ile sonuçlanan olayda, sanığa yüklenecek kusur bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine takdirde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.