12. Ceza Dairesi 2013/7324 E. , 2014/1287 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1- Sanık ... Şahinhakkında TCK"nın 85/2, 62/2, 53/6, 63;
2- Sanık ... hakkında TCK"nın 85/2, 62/2,
50/1-a, 52/2, 52/4, 53/6 ve 63. maddeleri uyarınca
mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bir kişinin ölümü ile birlikte, bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve hayat fonksiyonlarını 6 derecede etkileyen kemik kırığı meydana gelen şekilde yaralanması ile sonuçlanan ve sanık ..."in asli kusurlu olduğu olayda, sanık ... hakkında temel ceza belirlenirken, 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerindeki ölçütler de nazara alınarak, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden, asgari hadde yakın olacak şekilde 3 yıl hapis cezası tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinin ilk paragrafında yer alan “suç sebep ve saikleri," ibaresinin karardan çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-... hakkında kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Mahkemece hakkında ekonomik ve sosyal durum araştırması yapılmayan, şöför olup, aylık 750 TL geliri olduğunu, başkaca menkul ve gayrimenkul malvarlığı bulunmadığını beyan eden sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının bir günü ekonomik ve sosyal durumu ile bağdaşmayacak biçimde 50 TL"den adli para cezasına çevrilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
b-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
