Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28811 Esas 2013/988 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/28811
Karar No: 2013/988
Karar Tarihi: 21.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28811 Esas 2013/988 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık daha önce suç işlediği gerekçesiyle hükümlüdür ve ceza hukukunda belirtilen hükümlerin geri bırakılması uygulanamaz. Sanığın 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhine temyiz edilmediğinden, bu hususun bozma nedeni yapılamaması gerektiği belirtilmiştir. Ancak belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin seçimlik olmadığı göz önüne alınmadan TCK'nın 53/1-e dışındaki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi hüküm bozulmuştur. Sanığın tüm hakları, hapis cezasının tamamlanmasına kadar veya koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılacağına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak '53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıver

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/28811 E. , 2013/988 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın önceden kasıtlı suçtan hükümlülükleri bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin seçimlik olmadığı gözetilmeden TCK"nın 53/1-e dışındaki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.