Özet:

12. Hukuk Dairesi, 2019/1841 E. ile 2019/4181 K. numaralı bir davada Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesi tarafından verilen bir hüküm üzerine yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Davada, sanığın 2004 Sayılı Kanun’a Muhalefet suçundan yargılandığı ve ilk derece mahkemesince mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak, yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olduğu Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi tarafından tespit edildiğinden, sanığın beraatine karar verildiği ifade ediliyor.
Kararda, ceza muhakemesinin amacının hukuken geçerli kanıtlarla maddi gerçeğin ortaya çıkarılması olduğu ve temyiz kanun yolundaki hukuki denetimin muhakeme ve mantık kurallarına, bilimsel gerçeklik ve bulgulara uyulup uyulmadığını da kapsadığına vurgu yapılıyor. Bu çerçevede, 5271 sayılı CMK’nın ilgili maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alındığı ve kesin hukuka aykırılık halleri ile şikayetçi vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği sebepler de göz önüne alındığı belirtiliyor.
Ayrıca, 223/2-b madde uyarınca sanığın beraatine dair verilen hükmün hukuka uygun bulunduğu ve şikayetçi vekilinin temyiz isteminin 302/1. madde gereğince esastan reddedilerek hükmün onanmasına karar verildiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri: 5271 sayılı Ceza Muhakemes