MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ)MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, manevi tazminat ile fazla mesai ücreti, şua izni alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesi ile özetle; müvekkilinin 04/11/2009 tarihinde davalı yanında güvenlik görevlisi olarak çalışmaya başladığını, 01/06/2010 tarihinden 06/09/2012 tarihine kadar şoför olarak çalıştığını ,son ücretinin brüt 2055,00 TL olduğunu, müvekkilinin fazla çalışma ücretleri ile şua izinlerinin verilmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek; kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti alacağı,şua izni ve manevi tazminat alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesi ile özetle; iş yerinde denkleştirme uygulaması olduğunu, bu nedenle davacının fazla çalışma alacağı olmadığını, davacının şoför olması nedeniyle şua izni talep edemeyeceğini, davacının mobbing iddiasının yersiz olduğunu, davacının net ücretinin asgari geçim indirimi ile birlikte 1536,91 TL olduğunu, davacının sevkiyat saatlerinin 03:30-10:30 veya 05:30-12:30 olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller,tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde; davacının davalı şirkette 04/11/2009-06/09/2012 tarihleri arasında çalıştığı, davacının fazla mesai ve şua izinleri verilmediği gerekçesi ile iş akdini feshettiği, getirtilen belgeler ve dinlenen tanık beyanları doğrultusunda davacının ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle iş akdine son verdiği kanaatine varılarak kıdem tazminatı talep edebileceği, bilirkişi raporunda da hesaplandığı üzere davacının 5.795,07 TL kıdem tazminatı talep edebileceğinin tespit edildiği, davacının güvenlik görevlisi olarak çalıştığı (04/11/2009 - 05/07/2010 ) tarihleri arasındaki çalışma süresi için fazla çalışma ücreti bilirkişi tarafından hesaplanmadığı,şoför olarak çalıştığı dönemlerdeki günlük 10 saatlik çalışma süresinden 1 saatlik ara dinlenmesi tenzil edilmekle haftalık çalışma süresi 45 saat edilip, haftalık yasal çalışma süresi 35 saat olmakla buna göre 35 saatin üzerinde çalışmalar fazla çalışma kabul edilerek, bilirkişi tarafından yapılan hesaplama sonucu davacının 9.417,70 TL fazla mesai ücretine karar verilerek,bu alacaktan takdiren % 20 hakkaniyet indirimi uygulandığı,davacının şua iznine yönelik talebi Atom Enerjisi Kurumunun yazısına göre davacının görevinin mevzuat kapsamında bulunmadığından buna ilişkin talebi hakkında ayrıca bir değerlendirme yapılmadığı,davacı her ne kadar uğradığı manevi zararı karşılamak için 10.000,00 TL manevi tazminat talep etmiş ise de takdiren 2.000 TL manevi tazminat talebinin kabulüne karar verilerek hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının manevi tazminata hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı mobbinge dayalı manevi tazminat isteminde bulunmuş ,mahkemece 2000 TL manevi tazminat isteminin kabulüne karar verilmiş ise de; davacının mobbbinge uğradığına ilişkin somut olayları belirtmediği ve mobbing iddiasını usulünce kanıtlayamadığı anlaşıldığından mahkemece gerekçe oluşturulmadan manevi tazminat isteminin kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.