Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Alacaklı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun mahkeme kararının İİK.nun 366. ve HUMK.nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 17.15. TL onama harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
2-Borçlu vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
             Alacaklı lehdar tarafından, borçlu  keşideci  aleyhine dört adet  çeke dayalı olarak 109.600,00 TL asıl alacak ve ferilerinin tahsili için  kambiyo senetlerine mahsus  haciz yoluyla   takip başlatılmış, borçlu vekili vasıtasıyla  çeklere ilişkin olarak toplam 49.600, 00 TL nin  takipten önce ödendiğinden bahisle, bu miktar ve ferileri için takibin iptalini talep etmiş, mahkemece, banka havale dekontları ve borçlu itiraz dilekçesi nazara alınarak asıl alacağın  40.000,00 TL.lik  kısımı  ile  ferileri iptal edilmiş  ve  borçlunun tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
           İİK."nun 169/a-6  maddesi; borçlunun itirazının icra mahkemesince esasa ilişkin  nedenlerle kabulü halinde, kötü niyeti ve ağır  kusuru  bulunan  alacaklının, takip konusu alacağın %20"sinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edileceği hükmünü içermektedir.
             Borçlu  tarafından çeklere atıf yapılarak takip tarihinden önce bir kısım ödemeler yapıldığı mahkemece kabul edildiğinden, alacaklının çek bedellerinin tamamı üzerinde takip başlatması  alacaklının kötü niyetli  ve  ağır  kusurlu  olduğunu  gösterir.
           O halde, mahkemece borçlu isteminin de bulunması  karşısında, itirazın  kabul edilen  kısmı üzerinde, alacaklının tazminatla sorumlu tutulması yerine, tazminata  hükmedilmemesi  isabetsizdir.
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 29/06/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.