Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15615 Esas 2015/1088 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davacının içinde bulunduğu, davalılardan ..."ın sevk ve idaresindeki aracın direksiyon hakimiyetini kaybederek elektirk direğine çarparak durması sonucu davacının başından yaralandığını, uzun süre yoğun bakımda kaldığını, dans hayatının bittiğini, eğitiminin sekteye uğradığını ve arkadaşları tarafından dışlandığı için psikolojisinin bozulduğunu belirterek 100000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve mütesesilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta vekili,aynı kazada ölen dava dışı ..."ın mirasçıları lehine aynı mahkemenin başka bir kararı ile hükmedilen 40000,00TL manevi tazminatı faizi ile birlikte ödediklerini, poliçedeki manevi tazminat limitinin 50.000,00TL olduğu için sorumluluklarının olmadığını savunmuştur.
Diğer davalılar ... ve ..., davaya ceavp vermemişlerdir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile davalılar ... ve ... yönünden kaza tarihinden itibaren, davalı sigorta şirketi yönünden ise dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte taktiren 3.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeni ile oluşan cismani zarar için manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.