Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/12890 Esas 2019/5415 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/12890
Karar No: 2019/5415
Karar Tarihi: 07.03.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/12890 Esas 2019/5415 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı şirkette müşteri hizmetleri temsilcisi olarak çalışırken sendikaya üye olduğunu, ancak davalının üyeliği Yasaya aykırı olarak sendikaya iade ettiğini belirterek, işçilik alacaklarının tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Taraflar, kararı temyiz etmiştir. Yargıtay ise, davalının tüm, davacının bir kısmı dışındaki temyiz itirazlarını reddetmiş, ücret konusunda tespit edilen miktarın dikkate alınması gerektiğini ve faiz talebinin doğru hesaplanması gerektiğini belirtmiştir. Kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

22. Hukuk Dairesi 2016/12890 E. , 2019/5415 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının görünürde dava dışı ... A.Ş."nin elemanı olarak davalı şirketin çağrı merkezinde müşteri hizmetleri temsilcisi olarak çalıştırıldığını, davacının ... Sendikasına üye olduğunu, üyeliğinin 19/02/2008 tarihinde davalıya bildirildiğini, ancak davalının Yasaya aykırı olarak üye kayıtlarını sendikaya iade ettiğini, davalı ...Ş. ile ... A.Ş. arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunun Mahkeme kararları ile tespit edildiğini, davacının 7, 8, 9. Dönem Toplu İş Sözleşmesi hükümlerinden yararlandırılması gerektiğini beyan ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının ücretinin miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, davacının davalı şirkete karşı açmış olduğu alacak davası ile ücret miktarı belirlenmiş olup, bu ücret üzerinden yapılan hesaplamaya itibarla verilen Mahkeme kararı Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından onanmış ve tespit edilen ücret miktarı kesinleşmiştir. Mahkemece, davacının daha önce açtığı alacak davasında tespit edilen ücret miktarından farklı olarak belirlenen ücret miktarı üzerinden yapılan hesaplamanın hükme esas alınması isabetli olmamıştır. Bu durumda davacının genel tatil ücret alacağı, önceki dosyada kesinleşen ücret miktarı dikkate alınarak yeniden hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Davacı alacak taleplerine temerrüd tarihlerinden itibaren faiz talep etmiştir.Toplu iş sözleşmesinde temerrüd tarihleri belirlidir. Bu durumda, davacının talep ettiği alacaklara temerrüd tarihlerinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 07/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.