MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki iştirak nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların ...Aile Mahkemesinin 2014/309 Esas ve 2014/388 Karar sayılı ilamı ile anlaşmalı olarak boşandıklarını, iki müşterek çocuğun velayetinin davacıya verildiğini, iştirak nafakasına hükmedilmediğini, müşterek çocukların masraflarının arttığını, davalının çocukların ihtiyaçlarıyla ilgilenmediğini, davalının çalışmaya başladığını belirterek, büyük çocuk için 700 TL ve küçük çocuk için 500 TL iştirak nafakasına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davacının kusurlu hareketleri nedeni ile anlaşmalı olarak boşandıklarını, davacının daha yüksek maaş aldığını, boşanma davasında ödediği tazminatı müşterek çocuklar için ödediğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile dava tarihinden geçerli olmak üzere tarafların müşterek çocuğu...için 150,00-TL , müşterek çocuk... için 250,00-TL iştirak nafakasının her ay davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden ise;
TMK."nın 182/2.maddesinde; velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorunda olduğu hükme bağlanmıştır.

Velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf, ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür. Diğer taraftan, iştirak nafakası belirlenirken ana ve babanın ekonomik durumları gözönünde tutulmakla birlikte velayet hakkı kendisine tevdi olunmuş tarafın bu görev nedeniyle emeğinin ve yüklendiği sorumlulukların karşılığı olağan harcamaların da dikkate alınması zorunludur.
Mahkemece, nafaka takdir edilirken; çocuğun yaşı, eğitimi ve ihtiyaçlarının yanında, ana-babanın gelir durumu da gözetilmeli ve nafaka yükümlüsünün (babanın) gelir durumu ile orantılı olacak şekilde hakkaniyete uygun bir nafakaya hükmedilmelidir.
Dosya kapsamında; davacının hemşire olup, 2.800 TL maaş aldığı, 600 TL kira ödediği, davalının üniversite kütüphane personeli olup 2.500 TL maaş aldığı, kendine ait evde tek yaşadığı, müşterek çocukların ise 1999 ve 2010 doğumlu ve öğrenci oldukları anlaşılmaktadır.
Somut olayda, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, ortak çocukların yaşı, eğitim durumları, ihtiyaçları, davacı anne ve davalı babanın gelir durumları nazara alındığında; iştirak nafakaları miktarı az olup, TMK.4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.