MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/04/2014
NUMARASI : 2011/1878-2014/115


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının 2009 yılına kadar haftada 6 gün 07:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını, bazen haftada 7 gün çalıştığı da olduğunu, davacının ısrarla fazla mesai ücretini istemesi üzerine davalının davacı ile çalışmayacağını şifahen bildirdiğini, bunun üzerine davacının kıdem tazminatını isteyince davalının davacıya işe iade davası açmasını istemediğini, bu nedenle bazı belgeleri imzalaması halinde alacaklarını ödeyeceğini belirttiğini, ama, davacıya hiç bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının istifa ettiğini, görev yaptığı bölümde fazla mesai gerektirmeyecek şekilde çalışma saatlerinin düzenlendiğini, nadiren yapılan fazla mesai karşılığının bordrolarda tahakkuk ettirilerek ödendiğini, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının 27/06/2011 tarihli dilekçesi ile eşinin il dışına tayini nedeniyle görevine son verilerek 30/06/2011 tarihinde çıkış işlemlerinin yapılmasını talep ettiği, davalının istifa talebini kabul edilerek 30/06/2011 tarihinde çıkış işlemi yapıldığı, toplanan deliller ile davacının ayrılma öncesi fazla mesai talep ettiğine ilişkin talebi olduğuna dair belge ve ispat bulunmadığı, davalı tanıklarının, davacının eşinin il dışı nedeniyle istifa ederek ayrıldığını bildirdikleri, bu itibarla davacının eşinin il dışı tayini nedeniyle istifa ederek kendi isteği ile ayrıldığı, ayrılma öncesi fazla mesai talebi bulunmadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığı, yıllık izin yönünden sunulan kayıtlarda davacının 2008 ve 2009 yıllık izinlerini kullandığı, 2010 ve 2011 yıllarına ait izin kayıtlarında imzasının bulunmadığı ve yeminli beyanında 2010 ve 2011 yıllarına ait izinlerini kullanmadığını belirttiği, davacının 2010 ve 2011 yıllarına ait izinlerini kullanmadığı ve izin alacağı bulunduğu, fazla çalışma alacağı yönünden davacı tanığının beyanına itibarla tanığın çalışma süresinde davacının haftalık çalışma saatlerini aşan fazla çalışmaları bulunduğu, fazla mesai tahakkuku bulunan aylar dışlanarak ve ıslah sonrası yapılan zamanaşımı itirazı gözetilerek yapılan süre hesabına taktiren %30 oranında hakkaniyet indirimi uygulandığı gerekçesi ile karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacıya verilen ara dinlenme hakkında taraflar arasında ihtilaf vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda, yukardaki açıklamalar kapsamında, fazla mesai hesabı yapılırken günlük 12 saatlik çalışmada 1,5 saat ara dinlenmesinin düşülmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
3-Fazla mesai ücreti açısından, dava dilekçesinde 2009 yılına kadar davacının haftada 6 gün çalıştığı ve sonrasında haftada 5 gün çalıştığı belirtilmiştir. Bu açıklama karşısında 2009 yılı için de haftada 6 gün çalıştığının kabulü talep aşımı olup hatalıdır. 2009 yılı içinde haftada 5 gün çalışma yapıldığı kabul edilerek sonuca gidilmelidir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.