Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20603 Esas 2014/1142 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20603
Karar No: 2014/1142
Karar Tarihi: 22.01.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20603 Esas 2014/1142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetini TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2. maddeleri gereğince kararlaştırmıştır. Ancak, suçun işlendiği zaman dilimine dair bilginin eksik olduğu belirtilerek kararın açıklanmasının geri bırakılması talebi kabul edilmiştir. Bununla birlikte, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde failin güttüğü amaç ve saik gerekçesine dayanılmasının mümkün olmadığına dair Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararı hatırlatılmıştır. Bu sebeple, hüküm TCK'nın belirtilen maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda karar verilmesi mümkün bulunmakta ve sair yönleri uygun bulunan hükmün, sanığın saiki ve suç işlemedeki saiki ibaresinin çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2, 61/1-g, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2013/20603 E. , 2014/1142 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, eksik incelemeye, ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “sanığın suç işlemedeki saiki ve” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.