MAHKEMESİ : KOCAELİ 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2012/377-2014/113

Davacı, Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanan aile ve çocuk yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacıya TİS hükmlerinden doğan aile ve çocuk yardımı alacağının haksız yere ödenmediğini ileri sürerek, TİS hükmlerinden doğan aile yardımı ve çocuk yardımı alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının 15/01/2010 tarihinde çocuk sahibi olduğunu, bu tarihten itibaren çocuk yardımı aldığını ve almaya devam ettiğini, ancak, davacının eşinin 01/09/2005 tarihinde çalışmaya başladığını, fakat bu durumu davacının kuruma beyan etmediğinin 2006 yılının Şubat ayında tespit edilmesi üzerine ödemenin kesildiğini, 2005 yılının 9., 10., 11. ve12. ayları ile 2006 yılının 1. ayına ait aile yardımı ödeneğinin davacının haksız olarak aldığının belirlendiğini, toplu iş sözleşmesinin 30. maddesi c bendinde aile-çocuk yardımının eşlerden her ikisinin de çalışması halinde yalnızca eşlerden birine yapılacağının açıkça belirlendiğini iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının eşi Nazan Gültekin"in SGK kayıtlarında 24/12/2001 - 31/05/2004 tarihleri arasında ... sigorta sicil numaralı iş yerinde, 01/09/2005 - 30/06/2008 tarihleri arasında Soda San. A.Ş., 01/07/2008 - 30/04/2010 ve 01/05/2010 tarihinden itibaren ve halen C.. A.. ünvanlı iş yerinde çalışmalarının kayıtlı olduğu ve S. San. A.Ş. tarafından Mahkeme’ye gönderilen yazıda davacının eşine aile ve çocuk yardımı adı altında herhangi bir ödeme yapılmadığının bildirildiği, C.. A.. tarafından gönderilen belgelerde davacının eşine tüm çalışması boyunca aile yardımı adı altında bir ödeme yapılmadığı ve davacının eşine çocuk yardımı olarak ödeme yapıldığının anlaşıldığı, toplu iş sözleşmelerinin sosyal yardım ve ödemeleri başlıklı 30/c maddesinde toplu iş sözleşmesinden yararlanan evli işçilere devlet memurlarına yapılan esas ve usule göre belirlenen miktarda aile çocuk yardımı yapılacağının ve eşlerden her ikisinin de çalışması halinde bu yardımın eşlerden sadece birine yapılacağının belirtildiği, davacının eşine aile yardımı adı altında bir ödeme yapılmadığından davacının belirttiği 01/01/2006 tarihinden dava tarihi olan 07/12/2012 tarihine kadar aile yardımı ödemesi yapılması gerektiği, davacıya çoçuk yardımı ödemesi yapılmasının ise gerekmediği gerekçesi ile aile yardımı alacağı talebinin kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, davacının aile yardımı alacağına hak kazanıp kazanmadığı ihtilaflıdır.
Dosyada mevcut 01/01/2006-31/12/2007 tarihleri arasında geçerli TİS’nin 31/C maddesinde; “evli işçilere Devlet memurlarına yapılan esas ve usule göre ve aynı miktarda aile ve çocuk yardımı yapılır” yönünde hüküm mevcuttur.
Yine dosyadaki 2008, 2009, 2010, 2011, ve 2012 yıllarında geçerli Toplu İş Sözleşmeleri’nin 30/C maddelerinde; “TİS’nden yararlanan evli işçilere Devlet memurlarına yapılan esas ve usule göre ve belirlenen miktarda aile çocuk yardımı yapılır, eşlerden her ikisi de çalışıyorsa bu yardım eşlerden sadece birisine yapılır” yönünde hükümler mevcuttur.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun “Aile yardımı ödeneği” başlıklı 202. maddesinde, bu yardımın, “memurun her ne şekilde olursa olsun menfaat karşılığı çalışmayan veya herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşundan aylık almayan eşi için” getirildiği belirtilmiştir.
Dosya kapsamından davacının eşinin çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının çalışan eşi için aile yardımı alması mümkün değildir. Davacının çalışan eşinin kendi çalıştığı yerden aile yardımı almaması bu sonucu değiştirmeyecektir. Açıklanan nedenlerle, aile yardımı alacağı talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3-Davacı çocuk yardımı alacağını da talep etmiştir. Mahkeme kararının gerekçesinde davacıya çoçuk yardımı ödemesi yapılmasının gerekmediği yönünde açıklama bulunmakta ise de hüküm fıkrasında bu talep hakkında açık bir hüküm kurulmamıştır. Davacı temyizi ise bulunmamaktadır.
Mahkeme tarafından çocuk yardımı talebi hakkında hüküm fıkrasında açık bir hüküm kurulmaması hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.