Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21137 Esas 2014/1134 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 12 - 2013/224699
Mahkemesi :Bursa 15. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :21.09.2010
Numarası :2008/864 - 2010/1012
Suç :Taksirle Yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle, tebliğ tarihi olarak ıttıla tarihi olan 24.12.2010 tarihi kabul edilmek suretiyle temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 13.01.2010 tarihinde askere sevk edildiği ve yargılama aşamasında asker olduğu anlaşılmakla; 353 Sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanununun 5530 sayılı Kanunun 7. maddesi ile değişik 20/1. maddesinde yer alan “Er ve erbaşlar ile yedek subayların askere girmeden veya silâh altına çağrılmadan önce işledikleri yukarı haddi iki yıla kadar hapis cezasını gerektiren suçlara ait davalarda soruşturma ve kovuşturma işlemleri askerliklerini bitirmelerine kadar geri bırakılır.” hükmü uyarınca sanık hakkındaki kovuşturma işlemlerinin askerliğinin bitimine kadar geri bırakılması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanarak, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre:
1- TCK"nın 89/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçimlik olarak düzenlendiği, temel cezanın hürriyeti bağlayıcı ceza olarak seçilmesi halinde TCK"nın 50/2. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın sürücü belgesinin suç tarihinde geçerli olup olmadığının araştırılarak, onaylı örneği dosyaya getirtilmeden yazılı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,,
3- Sanığın sürücü belgesinin TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınma süresinin 3 aydan az olamayacağının gözetilmemesi,
4- TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan “yaptırımın” ibaresinin 01/03/2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 26/02/2008 tarih 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile “tedbirin” olarak değiştirilmesi ile sözü edilen maddenin birinci fıkrasının “a” bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlediği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğini haiz olmayan, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
5- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.