Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/6985 Esas 2014/1119 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 9 - 2011/222255
Mahkemesi : İskilip Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 09/03/2011
Numarası : 2010/71 - 2011/37
Suç : Taksirle öldürme


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın ortağı ve müdürü olduğu İ. Maden Limited Şirketinin maden ocağınca kancacı olarak çalışan C.. B.."nın maden ocağındaki işinin bitmesiyle, yeryüzüne çıkmak için birbirine bağlı iki vagonun arasındaki kanca üzerinde yukarı çıktığı sırada, başının tünel tavanında boyunduruk diye tabir edilen tahtalara çarpması ve vagonla tünel arasına sıkışması sonucu öldüğü olayda; şirkette ocaktan sorumlu maden mühendisinin ve işçilerin başında vardiya çavuşu olarak görevli vardiya çavuşunun bulunduğu, aynı vagonlara binerek ölenle birlikte yukarı çıkmaya çalışan diğer işler Bayram Ceyhan ve İ.. E.."ın aşamalardaki ifadelerinde; vagonlara binmenin yasak olduğunu bildiklerini ancak buna rağmen vagona bindiklerini, B.. C.."ın ayrıca öleni iki vagon arasına binmemesi konusunda uyardıklarını beyan ettikleri, sanığın savunmasında işçilerin inip çıkması için merdiven bulunduğunu, vagonlara binmenin yasak olduğunun ölen tarafından bilindiği gibi, diğer işçilerin vagonlara binmesini engelleme konusunda kancacı olarak çalışan ölenin görevli olduğunu beyan ettikleri dikkate alındığında; işçilerin vagonlara binerek yukarı çıkmalarını önlemek konusunda sanığa yüklenebilecek kusur bulunmadığı gözetilmeksizin sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.