Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/6988 Esas 2014/1105 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6988
Karar No: 2014/1105
Karar Tarihi: 22.01.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/6988 Esas 2014/1105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği karar, taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmemesi yönünde. Ancak mahkeme, sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açacak şekilde bir netice oluşmamıştır. Bu nedenle mahkeme, kanuna aykırı bir şekilde sanık hakkında ceza verilmemesi yönünde hüküm kurmuştur. Kararda geçen kanun maddesi ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 22/6, 1. cümlesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

12. Ceza Dairesi 2013/6988 E. , 2014/1105 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 9 - 2011/222946
Mahkemesi : İstanbul 46. (Fatih 5. )Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 20/01/2011
Numarası : 2010/121 - 2011/20
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 22/6, 1. cümlesinin uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin, münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, olayda ölenin, sanığın teyzesinin oğlu olmasının tek başına anılan hükmün uygulanmasını gerektirmeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.