Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7908 Esas 2019/3889 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7908
Karar No: 2019/3889
Karar Tarihi: 25.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7908 Esas 2019/3889 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel bir mahkeme tarafından hırsızlık suçundan mahkum edilen sanık, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren denetim süresi içinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı tekrar mahkum edilmiştir. Ancak, yapılan incelemede dava zamanaşımının durduğu ve sanığın suçunun asli dava zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanık hakkında açılan kamu davası, zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nun 231/6-son cümlesi, 765 sayılı TCK'nun 492/7. ve 102/4. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/7908 E. , 2019/3889 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Düşürülmesi

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık için; mahkemenin 07.04.2005 tarihinde işlenen suç için 02.03.2011 tarihinde 5271 sayılı CMK"nun 231/6-son cümlesi hükmü uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği ve bu kararın 29.04.2011 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 17.06.2014 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 24.02.2015 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 29.04.2011 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 20.02.2012 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan ve 765 sayılı TCK"nun 492/7. maddesinde tanımlanan cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/4. maddesinde öngörülen 5 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin ilk mahkumiyet karar tarihi olan 10.04.2007 ile son mahkumiyet karar tarihi olan 24.02.2015 arasında geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ....... )’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 25.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.