Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20453 Esas 2016/19428 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede:
A- Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmü gözetilmemiş ise de; bu hususun infaz aşamasında gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ... ve Üst Yer Cumhuriyet Savcısı’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B-Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmemesi, müştekilerin de kovuşturma aşamasındaki ifadelerinde; sanığın kendilerine hakaret ettiği, ancak tehdit ya da cebir içeren eylemde bulunmadığını, kendini yere attığını belirtmeleri karşısında; sanığın görevlilere karşı ne şekilde cebir veya tehdit kullanarak direndiği açıklanmadan,mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Görevi yaptırmamak için direnme suçunun, birden çok mağdura yönelik olduğunun kabul edilmesine karşın; TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
b- TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmü gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... ve Üst Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce görüldüğünden, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gözetilerek HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/12/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.