Hakaret - taksirle yaralama - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/38270 Esas 2016/19414 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/38270
Karar No: 2016/19414
Karar Tarihi: 19.12.2016

Hakaret - taksirle yaralama - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/38270 Esas 2016/19414 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hakaret, taksirle yaralama ve kasten yaralama suçlamalarıyla açılan davada, hakaret ve taksirle yaralama suçlamalarından beraat, kasten yaralama suçlamasında ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Sanığın, katılanın haksız saldırısını engellemeye yönelik davrandığı ve dolayısıyla meşru savunmada bulunduğu belirtilmiş, ancak hüküm içeriği TCK'nın 25 ve CMK'nın 223/2-d maddelerine aykırı olduğundan, kasten yaralama suçu yönünden \"ceza verilmesine yer olmadığına\" yerine \"beraatine\" ibaresi eklenerek, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 25. maddesi (meşru savunma), CMK'nın 223/2-d maddesi (ceza verilmesine yer olmama durumları).
18. Ceza Dairesi         2015/38270 E.  ,  2016/19414 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hakaret, taksirle yaralama, kasten yaralama
    HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığına

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
    1- Sanığa yükletilen hakaret, taksirle yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
    Anlaşıldığından,
    Katılan ..."ın hakaret, taksirle yaralama eylemlerine ilişkin olarak ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
    2) Kasten yaralama suçundan kurulan hükümde ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Kararın içeriğinde, sanığın katılanın haksız saldırısını engellemeye yönelik davrandığı ve dolayısıyla meşru savunmada bulunduğu belirtilmesine karşın, TCK"nın 25 ve CMK"nın 223/2-d maddeleri uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte yanılgı olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, kasten yaralama suçu yönünden “ceza verilmesine yer olmadığına” yazılı bölüm çıkartılarak, bunun yerine “beraatine” ibaresi eklenmek suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.