Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/10235 Esas 2020/8653 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1 ve 62. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun"un 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Büyükçekmece 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/05/2019 tarihli ve 2018/173 esas, 2019/933 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 20/12/2019 gün ve 94660652-105-34-16314-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/12/2019 gün ve 2019/133482 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de; tekerrüre esas alınan Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2016/443 Esas, 2018/85 sayılı ilâmına konu mahkûmiyet hükmünün, incelemeye konu suçun işlendiği 03/08/2017 tarihinden sonra 11/06/2018 tarihinde kesinleşmiş olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun’un 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine konu edilen mala zarar verme suçunun suç tarihinin 31.07.2017 olduğu; tekerrüre esas alınan Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2018 tarihli ve 2016/443 Esas – 2018/85 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında yağma suçundan verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının ise 11.06.2018 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilamdaki mahkumiyet suç tarihinden sonra kesinleştiğinden anılan ilamın 5237 sayılı TCK’nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacak olması ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilamın da olmaması nedeniyle, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağına ilişkin kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (BÜYÜKÇEKMECE) 14. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 30.05.2019 tarihli ve 2018/173 E., 2019/933 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümden, “Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilam bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 58/6 maddesi gereğince hakkında hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, sanık hakkında Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/443 esas 2018/85 karar sayılı kararı ile hükmolunan 2 yıl 1 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına,” şeklindeki tekekrüre ilişkin kısımların ÇIKARILMASINA, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 14/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.