Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12656 Esas 2019/4018 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12656
Karar No: 2019/4018
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12656 Esas 2019/4018 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, özel güvenlik görevlisi olarak çalışan sanık hakkında, özel güvenlik eğitimini tamamlama ve Valilikten çalışma izni alma zorunluluğu olduğunu ve mağdurun kamu görevlisi sayılabilmek için belirli koşulları taşıması gerektiğini belirtmiştir. Ancak, bu koşulların araştırılmamış olması eksik inceleme olarak kabul edilerek, sanığın cezasına adli para cezası verilmiştir. Kararda ayrıca, haksız tahrik nedeniyle sanık hakkında yapılması gereken ceza indiriminin yanı sıra, açıklanması geri bırakılan hükmün denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi durumunda açıklanabileceği konusunda sanığın çağrı kağıdına uygun bir şekilde duruşmaya çağrılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5271 sayılı CMK'nin 231/5. ve 231/11. maddeleri
- 5188 sayılı Kanun'un 10., 11. ve 23. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 50/1-a maddeleri
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/12656 E. , 2019/4018 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün CMK"nin 231/11. maddesi gereğince, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için sanığın, usulüne uygun çağrı kağıdı tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği takdirde, yokluğunda karar verileceği meşruhatını içeren davetiye ile duruşmaya çağrılması gerektiği, dosyanın incelenmesinde, her ne kadar sanığın bilinen son adresine tebligat çıkmış ise de; yokluğunda karar verilebileceği meşruhatının bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
2) Özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için 5188 sayılı Kanun"un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlamış olmak ve 11. maddesi uyarınca da Valilikten çalışma izni almak zorunlu olup, anılan Kanun"un 23. maddesine göre özel güvenlik görevlisi olan mağdurun kendisine karşı işlenen suç nedeniyle kamu görevlisi sayılabilmesi için yukarıda açıklanan koşulları taşıması gerektiği anlaşıldığından, mağdurun bu koşulları taşıyıp taşımadığı, ayrıca mağdurun özel güvenlik görevlisi sıfatını taşımasa bile çalıştığı işyeri ve hukuki statüsüne göre TCK"nin 6/c maddesi kapsamında kamu görevlisi sayılıp sayılmayacağı araştırılmaksızın eksik inceleme ile sanık hakkında TCK"nin 86/3-c maddesinin uygulanması,
3) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, mağdurdan kaynaklanan ve haksız tahrik oluşturduğu kabul edilen söz ve davranışların ulaştığı boyut da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, daha vahim olaylarda uygulama olanağı bulunan (3/4) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
4) 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesine göre, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında, açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, hükmedilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi,
5) Sanık hakkında hüküm kurulurken kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK"nin 50/1-a maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.