Dava, çeyiz ve ziynet eşyalarının iadesine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne  karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili dava dilekçesinde davalının müvekkilini evden kovduğunu, ziynetler ve çeyiz eşyalarının davalıda kaldığını belirterek çeyiz senedinde yazılı bulunan 10 adet bilezik ile muhtelif çeyiz eşyalarının aynen iadesine, mümkün olmaması halinde bedellerinin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı ise, davacının kendi isteği ile evden ayrıldığını ve ayrılırken ziynetlerini yanında götürmesinin mümkün olduğunu, çeyiz senedinde yazılı olan eşyaların tamamının davacıya ait olmadığını belirterek   davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece çeyiz senedinde davacıya ait olduğu belirtilen çeyiz eşyaları yönünden davanın kabulüne, diğer çeyiz eşyaları ve ziynet eşyalarına ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.

1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacı vekilinin ziynet eşyalarına yönelik temyiz itirazlarına gelince; Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından takılmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır. Davacı tarafından taraflar arasındaki çeyiz senedine dayanılarak 10 adet bileziğin iadesi talep edilmekte olup, incelenen çeyiz senedinde toplam 10 adet bileziğin davalıya teslim edilmiş olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece her ne kadar hayat deneyimlerine göre olağan olanın ziynet eşyasının kadının üzerinde olması yada evde saklanmış muhafaza edilmiş bulunması, bunların kadının zilyetlik ve korumasına terk edilmiş olmasıdır. Ziynetlerin rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen neviden olduğu, davacının ziynetlerin davalı tarafından elinden alındığını ispat yükü altında olup, bu hususta somut delil sunulmadığından bahisle ziynetlere yönelik talebin reddine karar verilmiş ise de, esasen davacı taraf çeyiz senedine dayanmakta olup, çeyiz senedine göre davaya konu 10 adet bilezik davalıya teslim edilmiş olmakla söz konusu bileziklerin davacıya iade edilmiş olduğu hususunda ispat külfeti davalıya aittir. Dosya kapsamından davaya konu çeyiz senedinde yazılı ve davalıya teslim edildiği belirtilmiş olan bileziklerin davalı tarafından davacıya iade edildiği davalı tarafından ispat edilemediğinden ziynetlere yönelik talebin kabulüne karar vermek gerekirken, bu husus üzerinde durulmadan yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru değildir.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 17.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.