Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/544 Esas 2020/6306 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/544
Karar No: 2020/6306
Karar Tarihi: 24.12.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/544 Esas 2020/6306 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmesi hakkında istinaf başvurusu yapılmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi, cinsel istismar suçuna ilişkin hükümde istinaf başvurusunun reddine karar verirken, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin hükümde ise ilk derece mahkemesinin ceza belirleme sürecinde orantılılık ilkesine ve kanun maddelerindeki alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkını kullanma zorunluluğuna uyulmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunu kabul etmiştir. İlgili kanun maddeleri; 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 289, 302/1, 302/2-4, 5237 sayılı TCK'nın 3/1 ve 61. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2020/544 E. , 2020/6306 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçlardan mahkumiyetine dair Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.02.2019 gün ve 2019/19 Esas, 2019/120 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında atılı suçtan dolayı ilk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçelerde gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayıp, kanun maddesindeki bir kısım ifadeleri aynen tekrar etmek suretiyle temel cezaların alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi ile hak ve nasafet kurallarına muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 17.06.2019 gün ve 2019/1347 Esas, 2019/849 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir suretinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.