Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/1837 Esas 2020/6305 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1837
Karar No: 2020/6305
Karar Tarihi: 24.12.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/1837 Esas 2020/6305 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, suçun cinsel istismar olduğu ve sanığın mahkum olduğu belirtilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen hüküm bozulduktan sonra yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Bakanlık vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları kabul edilmiştir. Bu itirazlarda, cezaların miktarı belirlenirken mağdurun yaşı yönünden ayrım yapılmaması gerektiği ve kanuna aykırı uygulamalar yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve detaylı bir açıklama yapılmamıştır.
Kanun maddeleri:
- CMUK'nın 310/1. maddesi
- CMUK'nın 317. maddesi
- 6545 sayılı Kanunun 59. maddesiyle değişik TCK'nın 103/1-1.cümle ve 103/1-3. cümlesi
- 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1-c.1, 31/2, 62/1. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2019/1837 E. , 2020/6305 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde ;
Mahkemece yüzüne karşı 31.10.2018 günü verilen hükmü katılan Bakanlık vekilinin CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip, tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sunduğu 28.11.2018 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında lehe kanun değerlendirilmesi yapılırken 6545 sayılı Kanunun 59. maddesiyle değişik TCK" nın 103/1-1.cümle ve 103/1-3. cümlesinin lehe olduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de 59. madde ile yapılan değişiklikte cezaların miktarı belirlenirken mağdurun yaşı yönünden ayrım bulunmayıp, söz konusu ayrımın 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesiyle yapılan değişiklikle 3. cümle olarak TCK"nın 103. maddesinin birinci fıkrasına eklendiği, gözetilerek 59. madde ile değişik 5237 sayılı TCK" nın 103/1-c.1, 31/2, 62/1. maddelerinin sırasıyla tatbiki suretiyle hüküm kurulması yerine 6763 sayılı Kanunun 13. maddesiyle yapılan değişikliğin aleyhe olduğu nazara alınmaksızın bu maddeye göre uygulama yapılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.