Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/16360 Esas 2016/11287 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16360
Karar No: 2016/11287
Karar Tarihi: 28.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/16360 Esas 2016/11287 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmeyen sanığın ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına karar verilmiştir. Ancak, söz konusu yasağın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmaması gerektiği belirtilmesine rağmen, yazılı biçimde yanlış uygulama yapıldığı ve bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, hükmün düzeltilerek onanması kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- CMUK’nın 322. maddesi

22. Ceza Dairesi 2015/16360 E. , 2016/11287 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, cezanın türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, uyulan bozmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına aynı
maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/06/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.