MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : 13/03/2013 tarihli karar ile hükümlülük, tasfiye, sanık ... hakkında erteleme; 04/02/2016 tarihli ek karar ile Sanık ..."ın temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük idaresi vekilinin 01/04/2013 tarihli dilekçe ile temyiz talebinden vazgeçtiği anlaşıldığından sanıkların temyiz istemlerine göre inceleme yapılmıştır.
Sanık ..."ın eski hale getirme ve temyiz tabelinin incelemesinde;
Sanığın 02.02.2016 havale tarihli dilekçe ile eski hale getirme talebinde bulunduğu, mahkeme tarafından eski hale getirme talebinin reddine karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme talebi 5271 sayılı CMK.nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtay"ca karara bağlanacağından bu konuda verilen red kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
13.03.2013 tarihli gıyabi mahkumiyet hükmünün sanığın mahkemeye bildirdiği adresine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanığın eski hale getirme talebinin REDDİNE,
Temyiz isteminin reddine dair kararın temyiz edilmesi nedeniyle yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair 04/02/2016 gün ve 2012/99 Esas, 2013/30 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle redde dair hükmün ONANMASINA,
Sanık ..."nun temyiz istemine göre yapılan incelemede
Gıyabi kararın sanık ..."ın mahkemeye bildirdiği adreste yengesine tebliğ edildiği ancak tebligat parçasında aynı konutta oturup oturmadığına dair şerh bulunmadığından yapılan tebligat usulsüz olup, sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşılmakla mahkemenin temyiz isteminin reddine dair 09.04.2013 tarih, 2012/99 E. , 2013/80 K. sayılı ek kararı kaldırılarak 13.03.2013 tarihli asıl hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında temel ceza olarak belirlenen 2 yıl hapis ve 5 gün adli para cezasından TCK"nın 62/1 maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması ile sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis ve 4 gün adli para ceza verildiği halde, hükmün 6. fıkrasında sanık hakkında TCK"nın 62 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildiğinin yazılması sonuca etkili olmayan yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanığa 4733 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan doğan ve kamu zararı olarak kabul edilen dava konusu eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/9 fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, eşyanın gümrüklenmiş değeri olan miktarın kamu zararı olduğu kabul edilip sanığa bu miktar üzerinden ihtar yapılarak, zararı gidermediğinden bahisle yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine objektif koşullar bakımından engel sabıkası bulunduğundan, sanığın tekerrüre esas sabıka kaydı bulunduğu halde hakkında TCK"nın 58 maddesinin uygulanmaması ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresinin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından vekalet ücretine ilişkin kısmın çıkartılması ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.