Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/19173 Esas 2013/853 Karar Sayılı İlamı

Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan sanık ..."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-f ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, Eyüp 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/10/2007 tarihli ve 2002/173 esas, 2007/1038 sayılı kararı tekerrüre esas olması sebebiyle sanığın cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58/6. maddesine göre mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair İstanbul 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2011 tarihli ve 2010/1247 esas, 2011/834 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 26.07.2012 tarih ve 2012/12423/44521 sayılı Kanun Yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının16.08.2012 tarih ve 2012/211023 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58/6. maddesine göre, tekerrür hâlinde hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve aynı maddenin 8. fıkrasında yer alan mükerrirlerin mahkûm olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasının, kanunda gösterilen şekilde yapılması gerektiği biçimindeki düzenlemeler doğrultusunda, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanun"un 108/1-c maddesinde, tekerrür hâlinde işlenen suçtan dolayı mahkûm olunan süreli hapis cezasının dörtte üçünün infaz kurumunda iyi hâili olarak çekilmesi durumunda, koşullu salıverilmeden yararlanılabileceği ve ancak aynı maddenin 2. fıkrasına göre, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağına dair hükümler içerdiği nazara alındığında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanabilmesi için hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği cihetle, hakkında para cezasına hükmedilen sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İstanbul 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.11.2011 gün ve 2010/1247 E, 2011/834 K sayılı dosyasında verilen hüküm hapis cezası olup, tekerrürüre esas alınan ilamın ise silinme şartları oluşmayan para cezası olduğunun anlaşılması karşısında CMK’nın 309. ve 310. maddesi gereğince Bozma isteminin REDDİNE, 17.01.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.