Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/7602 Esas 2014/868 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 51/1-3, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet, meslek ve sanatın icrasının yasaklanması


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle asli kusurlu olan sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığıda dikkate alınarak temel ceza tayininde asgari hadden ayrılmak gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve sanığın beraat etmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının birinci parağrafındaki “güttüğü amaç" ibaresi çıkartılarak, "kastının” ibaresi "taksirinin" olarak düzeltilerek, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.